بدن کبوتر را به دو قسمت تقسیم می کنیم 1 – از سر دم تا قسمت پس کبوتر ( محل تلاقی دو سر فلشهای رنگی دایره سبز ) . 2- از قسمت جلوی سینه تا پس کبوتر ( زیر دایره سبز رنگ پس کبوتر است ) . اصل مهم : همیشه باید فاصله دم تا پس کبوتر کوتاه تر باشد و همچنین فاصله جلوی سینه تا پس کبوتر باید بلندتر باشد .همانطور که در عکسهای بالا مشاهده می فرمائید نمیگویم کبوتر حتما” بلند یا کوتاه و گرده باشه بلکه استیل کبوترباید تابع مختصات ذیل باشه مثلا” فرض کنید دو کشتی گیر در تیم ملی داریم یکی قهرمان 130 کیلو و یکی مثلا” 57 کیلو یا کمتراست ؛ هر دو هم خوب هستند اما اینها دارای استخوان بندی متفاوت اند و حتی از لحاظ نیاز به میزان تغذیه و کالری دریافتی نیز با هم تفاوت دارند اما هر دو هم قهرمان می شوند و ما اگر بخواهیم شایسته سالاری کنیم باید از هر دو در ترکیب تیممان استفاده کنیم اما سلیقه در جای بعدی است که بعضی ها کبوتر کوتاه و بعضی کمی درشت تر را ترجیح می دهند اما مختصات بیشتر کبوتران خوب و پرشی ( بجز استثناعات ) چنین است : کبوترخوب باید دم کوتاه مثل عقاب و پس دم کپل و کلفت داشته باشد ( Center Of Gravity تمام مرکز ثقل واستقامت و قدرت کبوتر Pigeon’s Buoyancy به پس قوی آن است )، دم کبوتر همانطور که مرحوم سید شمس الدین سید عباسی همیشه می گفتند ( آقای فتیله پیچ و قهرمان کشتی جهان که به تمام معنا کبوترشناس هم بودند و به من بسیار آموختند ) باید مثل گلابی باشه یعنی در لبه دم انتهایی باریک شه نه پهن ، سینه کبوتر باید پهن و برآمده باشه که هوای بیشتری را در خود بگیره ، سرشانه کبوتر باید از قسمت سر کتها با هم فاصله داشته باشه مثل آدم چهار شونه ، پره های بینی برای سهولت در نفس کشیدن باید باز باشه ، گردن کشیده ، پاهای قوی و نسبتا” زمخت ، بلند و برنگ تیره و کدر داشته باشه . رنگ پوست دور چشم کبوتر نباید به رنگ قرمز بزند ، نوک کبوتر نباید کوتاه باشه و همچنین کله کبوترنباید ریز باشه و باید با نوک بلند آن همخونی داشته باشه . البته نژادهایی کبوتر پرشی هستند که نوک بلند با کله ریز به اصطلاح فندقی دارند مثل بعضی گونه های کبوتر کاشان و قم و یا بعضی کبوتران پرشی صرب که بهر تقدیر جزء استثناعات هستند . ضمنا” امروزه دیگر مثل قدیم کبوتر نرم پرواز چندان ارزشی ندارند چون هنگامی که تک شوند هم مورد هجوم پرنده های شکاری بیشتر واقع می شوند و چون تعداد کبکی ها بسیار بیشتر از قدیم شده این کبوتران در تعداد بالا خیلی سنگین عمل کرده و نمایش قابل قبولی را در صورت با هم شدن نمیتوانند ارائه دهند پس کبوتر بهتره تیز پر و فرز باشه چون وقتی تعداد بالاتر هوا کردید بهتر و زودتر رو میگیره ، در رفته و مایه گیر می شه و به اصطلاح در آسمون برای خودش جا میگیره . همیشه کبوترانی که فرم بازی سربالا دارند ( میل بلند می گیرند ) را انتخاب کنید . از انتخاب کبوترانی که بازی سر راهی می کنند جدا” خودداری کنید چون اینگونه کبوتران اگر بهشون خواب دهید هم بند می شوند و هم اگر دور و برتان بلندی باشد زود هرز می کنند . گرچه بازی داشتن دلیلی بر ارجحیت نیست و چه بسا گونه هایی ازکبوتران شمرونی بسیار کوتاه و گرده هستند که بدون بازی ساعتهای عالی کسب می کنند و علت هم اینست چون در شمیرانات اقلیم آب و هوا بیشتر بصورت ابری و بارندگی است پس در فصول پائیز و زمستان و بهار ، آب وهوا و پرندگان شکاری اجازه نمی دهند که کسی جوجه را زیاد هوا کند و اینست که پس از چند کول هوا کردن ، جوجه ها را خام و بدون بازی می خوابانند و این جوجه ها در کهنگی دیگر بازی نخواهند افتاد . اما شما همیشه سعی کنید که کبوترانتان را از جوجه گی بازی بیندازید و بعد قلم کنید و این عمل باعث می شود که کبوتر هر آنچه در چنته دارد را بعدا” که از کنار در رفت ( بالغ شد ) به شما نشان دهد