تئوری علامت چشم کبوتر این ایده که چشم می تواند به یک پرنده قهرمان اشاره کند بر اساس "پنج دایره" است. افرادی که به این نظریه اعتقاد دارند برای یافتن علائم و نقص های سالم به این پنج دایره نگاه می کنند. هر چه علائم سالم تر باشد پرنده بهتر خواهد بود در حالی که هر پرنده ای که نقص چشمی داشته باشد معمولاً در قفسه کبوتر رها می شود. حلقه اول - دانش آموز این تئوری این است که اندازه مردمک کبوتر با سیستم عصبی مرتبط است که به نوبه خود به قدرت اراده پرنده مربوط می شود. به طور کلی، به علاقه مندان گفته می شود که از پرندگان با مردمک های به خصوص بزرگ اجتناب کنند، زیرا افزایش اندازه مردمک به طور مستقیم با کاهش توانایی پرواز در شرایط یا شرایط دشوار مرتبط است. به نظر می رسد توافق عمومی این است که پرندگان قهرمان پرواز مردمک بزرگی ندارند. ایده این است که کبوترهایی که مردمک‌های کوچک‌تری دارند، قدرت اراده بیشتری دارند، زیرا در شرایط نوری مختلف تغییر چندانی نمی‌کنند که این یک مزیت ارزشمند در دنیای مسابقه است. در حالت ایده آل، مردمک ها به شدت سیاه و گرد هستند. دایره دوم - دایره انطباق این حلقه ای است که در اطراف لبه بیرونی مردمک قرار می گیرد. از نظر اندازه و قدرت رنگ متفاوت است که ممکن است هر گونه رنگ مشکی، خاکستری یا قهوه ای باشد. دایره قوی انطباق گسترده، تاریک و عمیقا بریده شده است. این ناحیه جایی است که ماهیچه های اسفنکتر که عملکرد پاسخ مردمک به نور را کنترل می کنند، یافت می شوند. دایره سوم - دایره همبستگی دایره سوم حلقه بین دایره سازگاری و عنبیه است. گاهی اوقات به آن دایره پرورش نیز می گویند. مشخصه های واردات در دایره همبستگی رنگ، خطوط و عرض است. دایره های وسیع تر ترجیح داده می شود. هر خط قابل مشاهده به عنوان خطوط فاصله شناخته می شود. هر چه خطوط طولانی تر باشند، تمایل به پروازهای طولانی مدت (طبق نظریه) بیشتر می شود. از نظر رنگی باید با سایر قسمت های چشم هماهنگی داشته باشد. اغلب دارای سایه های مختلف قهوه ای و خاکستری است، اما گاهی اوقات دارای رنگ پایه آبی یا زرد است که در کل لایه های بالایی چشم خود را نشان می دهد. رنگ ها باید به وضوح مشخص و روشن باشند و کدر به نظر نرسند. دایره چهارم - زنبق عنبیه حلقه رنگی است که بین مردمک و قرنیه قرار دارد. همچنین ممکن است گاهی متوجه یک حلقه سیاه نازک شوید که عنبیه را از قرنیه جدا می کند. این حلقه به نام لوئی ورمین نامگذاری شده است و حلقه ورمین همیشه در کبوترهای جوان بیشتر به چشم می خورد. عنبیه در رنگ های مختلف از زرد روشن تا قرمز تا سرمه ای تیره می آید. تئوری نشانه های چشم، ترجیح عنبیه های پر رنگ را نسبت به عنبیه های رنگ پریده بیان می کند. ویژگی های رنگ نیز مهم است. مطلوب ترین آن ها مانند گدازه های آتشفشانی متحرک با برجستگی ها، بریدگی ها و شیارها توصیف می شود. دایره پنجم - دایره بیرونی معمولاً سیاه، آخرین دایره ممکن است به همان رنگ دایره سازگار یا دایره رنگی باشد. هنگامی که بیش از حد رنگدانه در چشم وجود دارد، دایره پنجم ممکن است قابل مشاهده نباشد. این یک پرچم قرمز برای پرورش دهندگان و صاحبان کبوتر مسابقه است. سایر علائم چشمی تامین خون خون رسانی به چشم بر بینایی تأثیر می گذارد که به طور اجتناب ناپذیری بر عملکرد یک کبوتر تأثیر می گذارد. میزان خون رسانی به چشم با مشاهده مقدار رنگ قرمز و دانه بندی آن اندازه گیری می شود. این نشان می دهد که جریان خون در اطراف بقیه بدن کبوتر چگونه خواهد بود. وقتی خونرسانی به چشم قوی باشد، نشانگر خوبی است که خون در جاهای دیگر نیز قوی است. تغییرات چشم رنگ چشم ها ممکن است نشانه هایی از محو شدن یا تیرگی را نشان دهد و این می تواند نشان دهنده این باشد که کبوتر استرسی دارید. اگر درخشش ناپدید شده باشد، می تواند نشانه ای از خستگی بیش از حد کل ارگانیسم کبوتر باشد که منجر به کاهش خون رسانی به حداقل می شود. کبوترهایی که مرتباً تیرگی چشم خود را نشان می دهند معمولاً به عنوان ناتوان از عملکرد کافی برای داشتن قد و قامت مسابقه ای برچسب زده می شوند. چشمان کبوتر سالم باید درخشان و شیشه مانند باشد. از نظر رنگ غنی خواهد بود و باید عاری از تجمع بیش از حد مایع باشد. در داخل چشم و نواحی اطراف آن نباید قرمزی یا آسیب/آسیب وجود داشته باشد.

پیامدهای مختلفی از عدم تعادل هضم در سلامت کبوتر عبارتند از: دهان خشک از دست دادن اشتها آبگرفتگی اسهال ضعف سیستم ایمنی ضعیف نگرش رقابتی خود را از دست بدهند عوامل مؤثر بر هضم کبوتر هضم کبوتر عوامل مختلفی می توانند بر صداقت هضم کبوتر تأثیر بگذارند. این عوامل عبارتند از: تغییرات مکرر در رژیم غذایی کبوترها می تواند باعث عدم تعادل هضم آنها شود. مصرف بیش از حد آب آنها باعث افزایش میزان آب در ریزش آنها می شود. اگر کبوترها مقدار کمتری از مواد غذایی مصرف کنند ، حجم فیزیکی ماده مدفوع کمتر از ادرار خواهد بود. بنابراین ریزش آبکی به نظر می رسد. استرس بیش از حد و دمای گرم یا سرد می تواند باعث عدم تعادل در دستگاه گوارش شود. انواع مختلف تک یاخته ها ، ویروس ها و عفونت های باکتریایی همچنین می توانند بر هضم کبوتر تأثیر بگذارند. اهمیت تغذیه مناسب کبوترها تغذیه مناسب یک رژیم غذایی مناسب و متعادل شامل پروتئین ، چربی ، کربوهیدرات ، آب و مواد معدنی خواهد بود. در اینجا نقش آنها در سلامت کبوتر است: پروتئین به ساخت اندام ها ، ماهیچه ها ، بافت ها ، سیستم های عصبی و غیره کمک می کند. عملکرد کربوهیدرات ها برای تأمین انرژی و حفظ گرمای بدن است. چربی همچنین می تواند انرژی به بدن بدهد ، که تقریباً دو برابر کربوهیدرات می تواند باشد. مواد معدنی و ویتامین ها به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می کنند. عملکرد آب برای حفظ دمای بدن کبوتر است و اکسیژن و مواد مغذی را به سلول ها منتقل می کند. عواقب سوء تغذیه کبوتر علائم سلامت ضعیف پرندگان به دلیل سوء تغذیه عبارتند از: کمبود پروتئین می تواند باعث شود که پرهای آنها کسل کننده ، آسیب دیده یا تغییر رنگ به نظر برسد. پوست آنها همچنین ممکن است کسل کننده ، خشک یا خارش به نظر برسد. سوء تغذیه مسئول یک سیستم ایمنی ضعیف است. بنابراین ، کبوترها مستعد ابتلا به بیماری های مختلف تنفسی و دستگاه گوارش هستند. به دلیل سوء تغذیه ، توانایی تولید مثل آنها نیز کاهش می یابد. همچنین ، آنها فرزندان ضعیف تولید می کنند. بهترین روش برای تغذیه کبوترها کبوتر تغذیه اگر کبوترهای شما از سوء تغذیه رنج می برند یا می خواهید از بروز آن جلوگیری کنید ، باید عادت های مناسب برای تغذیه کبوتر را ایجاد کنید. در اینجا چند نکته برای این موارد مطابق با موسسات بهداشت پرندگان آورده شده است: یک رژیم غذایی متعادل را به کبوترهای خود ارائه دهید. شما باید آنها را به همراه دانه ها سرو کنید. نیازهای غذایی کبوتر به طور کلی با مراحل زندگی آنها متفاوت است. بنابراین ، برنامه رژیم غذایی خود را تهیه کرده و ویتامین ها و مواد معدنی تکمیلی را بر این اساس تهیه کنید. کبوتر هر روز در هر 450 گرم وزن آنها به حداقل 35 میلی لیتر آب نیاز دارد. سعی کنید آنها را بیش از حد کم و بیش از این تغذیه نکنید. تولید کنندگان مواد غذایی پرندگان فرمولاسیون رژیم کبوتر زیادی را ارائه می دهند که می توانید برای اطمینان از سلامت سالم آنها به کبوترهای خود خدمت کنید. در حالی که یک فرآیند تغذیه پرندگان ، منابع غذایی با کیفیت بالا را انتخاب کنید تا از مواد غذایی کافی استفاده کنید.

اگر صاحب کبوتر یا پرورش دهنده مبتدی هستید و نمی دانید که چگونه می توانید کبوتر نر و ماده را تشخیص دهید، به جای درستی آمده اید. برخلاف آنچه ممکن است در آنجا شنیده باشید، فقط با نگاه کردن به رنگ کبوتر نمی توانید تشخیص دهید که کبوتر نر است یا ماده. بنابراین، چگونه می توان جنسیت پرنده را تشخیص داد؟ چگونه تشخیص دهیم کبوتر نر است یا ماده: شما می توانید با بررسی دقیق ظاهر کبوتر متوجه نر یا ماده بودن آنها شوید. نرها سر گردتر، گردن کلفت تر و بزرگتر از ماده ها دارند. ماده‌ها معمولاً سر صاف‌تری دارند و معمولاً لاغرتر و باریک‌تر از مردان هستند. کبوترهای نر نیز نسبت به سایر کبوترهای نر تهاجمی هستند و بین استخوان های دریچه فاصله کمی دارند یا اصلاً وجود ندارند. ماده ها شکاف بزرگی بین استخوان های دریچه خود دارند که به راحتی می تواند با انگشت صورتی شما متناسب شود. در طول مراسم جفت گیری، نرها معمولاً به تعظیم و خم شدن تمایل دارند. ماده ها با انداختن بال های خود پذیرش و تسلیم خود را نسبت به نر نشان می دهند. با این حال، آزمایش DNA دقیق ترین راه برای تعیین جنسیت کبوتر است. این مقاله شما را با نگاهی دقیق تر به روش های مختلفی که می توانید برای تشخیص کبوتر نر و ماده استفاده کنید، آشنا می کند. ما همچنین درباره موضوعات مرتبط دیگر مانند چگونگی تشخیص نر یا ماده بودن یک کبوتر سفید، نحوه تشخیص اینکه بچه کبوتر نر است یا ماده و غیره بحث خواهیم کرد. چگونه تشخیص دهیم کبوتر نر است یا ماده: دانستن اینکه چگونه جنسیت کبوترهای خود را تشخیص دهید می تواند چالش برانگیز باشد، چه مبتدی باشید و چه یک پرورش دهنده با تجربه. با این حال، تشخیص دقیق جنسیت پرندگان نیز مهم است، به خصوص اگر قصد دارید کبوترهای خود را تجاری پرورش دهید. در این بخش، ما برخی از متداول‌ترین روش‌هایی را که می‌توانید برای تشخیص نر یا ماده بودن کبوتر استفاده کنید، به اشتراک می‌گذاریم. چگونه تشخیص دهیم کبوتر نر است یا ماده؟ ظاهر یکی از متداول‌ترین روش‌هایی که برای تعیین جنسیت کبوتر استفاده می‌شود، بررسی ظاهر کلی آن است. کبوترهای نر به طور کلی در مقایسه با همتایان ماده خود بزرگتر هستند. آنها همچنین تمایل به داشتن سر گرد و گردن های ضخیم دارند. از طرف دیگر ماده ها در مقایسه با نرها لاغرتر هستند و سر صافی دارند. چشم های ماده کاملا گرد است اما چشمان نرها اینطور نیست. همچنین نرها در مقایسه با کبوترهای ماده منقار کوتاه‌تر و پهن‌تری دارند. به طور کلی، نرها عموماً عضلانی تر و قوی تر به نظر می رسند در حالی که ماده ها عموماً ریزه اندام تر هستند. انگشتان کناری را بررسی کنید انگشتان کناری کبوترهای نر معمولاً به اندازه انگشتان جلو هستند. با این حال، انگشتان کناری زنانه کوچکتر از انگشتان جلو هستند. انگشت کناری را با انگشتان پشتی اشتباه نگیرید (این انگشتان معمولا برای هر دو جنس کوچکتر هستند). زنان نیز معمولا پاها و انگشتان نازک تری دارند. کبوتر انگشتان کناری را بررسی کنید استخوان های هواکش را بازرسی کنید استخوان های دریچه کبوترهای ماده دارای شکاف بزرگی است که می توانید انگشت صورتی خود را در آن قرار دهید. با این حال، استخوان های منافذ نر دارای شکاف بسیار کوچک یا بدون شکاف هستند. هنوز روی دریچه، باید لبه های دریچه را نیز بررسی کنید تا متوجه شوید که کبوتر نر است یا ماده. بر اساس این مطالعه، کبوترهای ماده دارای لبه های دریچه بزرگتری نسبت به نرها هستند. دریچه های ماده بیضی شکل است و هر دو لبه پایینی و بالایی به بیرون منبسط شده اند. از طرف دیگر، دریچه های کبوتر نر به شکل نعل اسب هستند و لبه پایینی به دلیل پوشیده شدن توسط لبه بالایی کمتر برجسته به نظر می رسد. به صداهای آنها توجه کنید کبوترهای نر و ماده هر دو صداهای غوغایی تولید می کنند. با این حال، اگر کبوتر شما تمایل دارد سرش را خم کند و پرهایش را در حین غر زدن روی زمین بتراشد، پس آن کبوتر نر است. زنان معمولا در مقایسه با مردان صدای کمتری دارند.

بال کبوتر خود را بگیرید همچنین می توانید سعی کنید جنسیت کبوتر را با نگه داشتن بال هایش و سپس کمی تاب دادن آن تعیین کنید. سپس، نحوه رفتار دم آن را مشاهده کنید. اگر به سمت بالا برود، به احتمال زیاد پرنده ماده است. با این حال، اگر مستقیم بماند، به احتمال زیاد کبوتر نر است. بر رفتار کبوتر خود نظارت کنید بررسی رفتار پرنده نیز می تواند به شما در تشخیص جنسیت آن کمک کند. نرها نسبت به مردان همنوع پرخاشگر هستند. ماده ها عموماً آرام هستند و تنها در صورت احساس خطر ممکن است پرخاشگر شوند. حتی اگر یک نر از قبل با یک ماده جفت شده باشد، نسبت به یک کبوتر ماده جدید کمتر تهاجمی است. این در DNA کبوتر نر است که همیشه می خواهد ماده های جدید را تعقیب کند تا با آنها جفت گیری کند. با این حال، زنان علاقه ای به مردان جدید نشان نمی دهند. این رفتار خاص می تواند به شما کمک کند به راحتی جنسیت کبوتر جدیدی را که اخیراً در انبار خود معرفی کرده اید تعیین کنید. رفتار کبوتر در حالی که هم نرها و هم ماده ها غوغا می کنند، غوغای نرها معمولاً با بادکردن دم، رقصیدن و خرد کردن زمین همراه است. در دوران خواستگاری، ماده ها با انداختن بال های خود نسبت به نرها تسلیم هستند. کبوترها به انجام روابط تک همسری معروف هستند که در آن یک جفت با هم می مانند و از تخم ها و بچه های خود مراقبت می کنند. نرها هم دوست دارند به ماده ها غذا بدهند. این امر به ویژه زمانی صادق است که این جفت برای فصل تولید مثل جفت می شود. اگر یک جفت را از نزدیک مشاهده کنید، ممکن است متوجه شوید که نر دهان خود را باز می کند و غذای خود را باز می گرداند در حالی که ماده منقار خود را وارد کرده و شروع به تغذیه می کند. روش DNA در حالی که ما روش های مختلف تعیین جنسیت کبوتر را مورد بحث قرار داده ایم، هیچ یک از آنها 100? دقیق نیستند. بنابراین، اگر می خواهید در مورد جنسیت پرندگان خود کاملاً مطمئن شوید، روش DNA بهترین روشی است که باید در نظر بگیرید. این آزمایش با تجزیه و تحلیل نمونه خون، ناخن پا یا پر یک کبوتر انجام می شود. با این حال، این فرآیند کمی وقت گیر است و نیاز به صرف مقداری پول دارد. در ایالات متحده، حدود 19 تا 23 دلار برای شما هزینه دارد. روش‌های تشخیص جنسیت کبوتر که کار نمی‌کنند برخی از کبوترداران نیز برای تشخیص نر یا ماده بودن کبوتر به روش های دیگری متکی هستند. این روش‌ها شامل روش‌های تشخیص جنسیت آونگی و تلنگر و گرفتن در دست است. با این حال، این روش ها فقط کار نمی کنند و نباید به آنها تکیه کنید. شناسایی جنسیت کبوتر بیایید به طور خلاصه در مورد هر روش بحث کنیم: تعیین جنسیت آونگی: این روش شامل آزمایش حرکت آونگ در اطراف سر کبوتر است. اگر آونگ در یک مسیر دایره ای حرکت کند، پرنده ماده است. اگر آونگ حرکت عقب و جلو داشته باشد، آن نر است. حقیقت این روش این است که کبوتر شما ربطی به حرکت آونگ ندارد. بلکه دست شما مسئول کنترل حرکت آونگ است. هیچ مدرک علمی صحت این روش را ثابت نکرده است. روش تلنگر و گرفتن: برخی از صاحبان کبوتر معتقدند که اگر کبوتر را به صورت وارونه روی دست خود بگیرید، می تواند به تشخیص جنسیت آن نیز کمک کند. اگر پرنده بلافاصله بپرد و بایستد، نر است. اما اگر در همین وضعیت بماند، زن است. چگونه تشخیص دهیم بچه کبوتر نر است یا ماده؟ تعیین جنسیت یک بچه کبوتر می‌تواند چالش‌برانگیزتر باشد زیرا این بچه‌های کوچک ویژگی‌های فیزیکی برجسته‌ای که برای تشخیص کبوترهای بالغ استفاده می‌شوند را ندارند. با این حال، روش‌هایی وجود دارد که می‌توانید برای ارائه سرنخ‌هایی در مورد جنسیت بچه کبوترتان به آنها اعتماد کنید. یکی از این روش ها شامل بررسی دریچه ای است که پرنده در آن فضولات دفع می کند و تخم می گذارد. لبه های هواکش کبوتر ماده بزرگتر از کبوتر نر است. دریچه ماده بیضی شکل است که هر دو لبه بالایی و پایینی آن به بیرون باز شده است.

 لبه های هواکش نر شبیه نعل اسب است و لبه های پایینی آن کمتر برجسته است زیرا لبه بالایی آن را پوشانده است. همچنین می توانید سر بچه کبوتر را بررسی کنید تا جنسیت آن مشخص شود. اگر گردتر به نظر برسد، پس نر است. اما اگر صاف به نظر برسد ماده است. اندازه ممکن است به شما در تعیین جنسیت کبوتر خلیجی نیز کمک کند. نرها تمایل دارند بزرگتر از ماده ها رشد کنند. با این حال، توجه به تفاوت اندازه بین نر و ماده آسان نیست، بنابراین ممکن است لازم باشد بیشتر مراقب باشید. چگونه تشخیص دهیم کبوتر سفید نر است یا ماده؟ فاکتور رنگ کمک زیادی به تعیین جنسیت کبوتر نمی کند. به عبارت دیگر، کبوتر می تواند سفید باشد اما نر یا ماده باشد. بنابراین برای تعیین جنسیت کبوتر سفید نباید به فاکتور رنگ کبوتر نر در مقابل ماده تکیه کرد. چگونه تشخیص دهیم کبوتر سفید نر است یا ماده؟ در عوض، باید به روش‌های کلی که در بالا به آن اشاره کردیم تکیه کنید. این شامل بررسی ظاهر، ظاهر فیزیکی و ویژگی های رفتاری پرنده نسبت به کبوترهای همکار است. دقیق ترین راه برای تعیین جنسیت کبوتر سفید آزمایش DNA است. این شامل آزمایش نمونه خون، ناخن پا یا پر پرنده برای تعیین جنسیت آن است. سوالات متداول: آیا کبوترهای ماده گول می زنند؟ بله، کبوترهای ماده کوک می کنند. با این حال، صدا زدن آنها در مقایسه با نرها معمولاً کمتر بلند و کمتر است. آیا کبوترهای نر و ماده دعوا می کنند؟ بله، کبوترهای نر و ماده می توانند مبارزه کنند، اما معمولاً در دعواهای خشونت آمیز شرکت نمی کنند. برخی از دلایلی که آنها ممکن است دعوا کنند حول محور خواستگاری و قلمرو می چرخد. نام کبوتر نر چیست؟ به کبوتر نر خروس یا خروس می گویند. نتیجه تعیین جنسیت کبوتر هم برای مبتدیان و هم برای پرورش دهندگان با تجربه همیشه یک چالش است. با این حال، پس از خواندن این راهنما، اکنون باید بتوانید به طور قابل اعتماد جنسیت کبوترهای خود را تعیین کنید. رایج ترین روش تعیین جنسیت کبوتر شامل بررسی ظاهر و رفتار پرنده نسبت به پرندگان دیگر است. سایر روش های قابل اعتماد شامل بررسی شکاف بین استخوان های دریچه می باشد. با این حال، روش DNA مطمئن ترین و دقیق ترین راه برای تعیین جنسیت کبوتر است. در مورد بچه کبوتر می توانید از روش لبه هواکش برای تعیین جنسیت آن استفاده کنید. همچنین می توانید سعی کنید ظاهر آن را مطالعه کنید تا سرنخ هایی در مورد جنسیت آن به شما ارائه دهد. توصیه می کنیم از روش های تشخیص جنسیت مانند تعیین جنسیت با آونگ و وارونه نگه داشتن پرنده در کف دست خودداری کنید، زیرا این روش ها دقیق و غیر قابل اعتماد هستند.

اگر صاحب کبوترهای مسابقه ای هستید، ممکن است به دنبال ایده هایی برای تغذیه آنها باشید تا انرژی آنها افزایش یابد و شانس آنها برای برنده شدن در مسابقات افزایش یابد. این نگرانی در میان بسیاری از صاحبان کبوترهای مسابقه ای است که همیشه به دنبال بهترین غذاها برای حفظ سلامت، سطح انرژی و استقامت پرندگان خود هستند. بهترین غذای کبوتر مسابقه برای افزایش انرژی، غذاهایی با سطوح بالای کربوهیدرات مانند نخود، ذرت و غیره است. این گونه غذاها به عنوان منبع غنی انرژی عمل می کنند و دادن آنها به پرندگان قبل از مسابقه به افزایش سطح انرژی آنها کمک می کند. به کبوترهای خود ترکیبی با کیفیت بالا حاوی انواع غلات، دانه ها و حبوبات بدهید تا ترکیبی از کربوهیدرات ها و چربی ها را برای بهبود سطح انرژی در اختیار آنها قرار دهید. این راهنما با جزئیات کامل درباره بهترین غذاهایی که به کبوترهای مسابقه‌ای خود می‌دهید تا به افزایش انرژی و افزایش عملکردشان کمک کند، بحث خواهد کرد. اسرار برتر تغذیه کبوترهای مسابقه ای، از جمله انواع خاصی از غذاهایی که باید در نظر بگیرید، ارزش غذایی آنها، دستور العمل های ترکیبی که باید در نظر بگیرید و سایر نکات مفید برای افزایش سطح انرژی پرندگان را کشف خواهید کرد. غذای کبوتر مسابقه ای برای افزایش انرژی:

در اینجا غذاهایی برای تغذیه کبوترهای مسابقه ای برای کمک به افزایش عملکرد آنها آورده شده است: نخود فرنگی نخود فرنگی یکی از بهترین انواع غذا برای کبوترهای مسابقه ای است. این نوع غلات فقط مشخصات تغذیه ای مناسبی دارد تا به شانس برنده شدن کبوتر مسابقه ای شما کمک کند. حاوی 60-70? کربوهیدرات، 20-20? پروتئین و 1-2? چربی است. محتوای کربوهیدرات و فیبر بالای این دانه نه تنها سطح انرژی پرنده را افزایش می دهد، بلکه به هضم غذا نیز کمک می کند. محتوای پروتئین بالا باعث رشد و ترمیم ماهیچه ها می شود، در نتیجه استقامت را در این پرندگان افزایش می دهد و آن را به یک نوع غذای خوب برای کبوترهای مسابقه ای در مسافت های طولانی تبدیل می کند. ذرت ذرت یکی دیگر از بهترین غذای کبوترهای مسابقه ای برای افزایش انرژی است. دارای سطوح بالای کربوهیدرات (70-75?) است که آن را برای افزایش انرژی پرنده ایده آل می کند. علاوه بر این، حاوی 9-11? پروتئین و 4-5? چربی است. توجه داشته باشید که محتوای کربوهیدرات بالا ذرت را به یک رژیم غذایی مناسب برای کبوترهای شرکت کننده در مسابقات بهاره تبدیل می کند. مقادیر متوسط پروتئین در ذرت نیز در رشد عضلات و تولید انرژی مفید است.

شاهدانه مشخصات تغذیه ای دانه شاهدانه شامل 25 تا 30 درصد کربوهیدرات، 25 تا 30 درصد پروتئین و 25 تا 35 درصد چربی است. این دانه ها همچنین سرشار از اسیدهای چرب ضروری هستند، بنابراین می توانند به افزایش انرژی و ارتقای سلامت پرها و پوست در پرندگان کمک کنند. این دانه‌ها به لطف سطح پروتئین متوسطی که دارند، باعث رشد/ترمیم عضلات و افزایش استقامت در مسابقات شما می‌شوند. جو جو یک غله پر فیبر با 65 تا 75 درصد کربوهیدرات است که آن را به یک نوع غذای آسان برای کبوترهای مسابقه تبدیل می کند که به افزایش سطح انرژی آنها کمک می کند. این به ویژه برای تامین انرژی پایدار برای مسابقات مسافت طولانی مفید است. همچنین حاوی مقادیر متوسطی از پروتئین (8 تا 11 درصد) و چربی (2 تا 3 درصد) است که برای تغذیه مسابقه‌کنندگان در طول تمرین و هنگام مسابقه ایده‌آل است.

بادام زمینی بادام زمینی نیز به عنوان یک خوراک کبوتر پر انرژی در نظر گرفته می شود. آنها منبعی غنی از چربی های سالم (تا 47?) و پروتئین ها (30?) هستند و به افزایش سریع انرژی برای کبوترهای مسابقه ای شما کمک می کنند. با این حال، به دلیل داشتن چربی زیاد، باید آنها را در حد اعتدال به کبوترهای خود بدهید. توصیه ما به شما این است که به دلیل اندازه کوچک و شکل یکنواخت کبوترهای خود با بادام زمینی خام تغذیه کنید. سوخاری‌های برشته شده نیز مشکلی ندارند، اما ممکن است به دلیل شکل‌ها و اندازه‌های عجیب و غریب، خوردن آن‌ها برای پرندگان شما کمی سخت باشد. بادام زمینی ها را به طور کلی با پوستشان تغذیه کنید تا مطمئن شوید که مسابقه دهندگان شما بیشترین ارزش را از آنها دریافت می کنند.

دانه گلرنگ که در ایران انرا کافچه مینامند دانه های گلرنگ حاوی 35 تا 40 درصد چربی هستند و منبع خوبی از انرژی برای کبوترهای مسابقه ای هستند. علاوه بر این، آنها حاوی مقادیر متوسطی کربوهیدرات (25-30?)، پروتئین (16-18?) و فیبر هستند. افزودن این دانه ها به رژیم غذایی کبوتر به افزایش سطح انرژی و استقامت آنها کمک می کند. این امر به ویژه هنگام شرکت در مسابقات مسافت طولانی صادق است. چگونه به کبوترهای مسابقه ای خود غذا بدهید وقتی صحبت از کبوترهای مسابقه ای به میان می آید، معمولاً این مهم نیست که چه چیزی به آنها غذا می دهید، بلکه این مهم است که چگونه به آنها غذا می دهید. با این حال، ما به شما توصیه می کنیم از دادن مقدار زیادی از غذاهای فوق مانند بادام زمینی یا دانه شاهدانه به کبوتر مسابقه خودداری کنید زیرا می تواند منجر به محتوای چربی بالا شود. همچنین، باید به آنها یک رژیم غذایی متعادل متشکل از غلات و دانه های مختلف بدهید. گزینه های رایج برای ترکیب دستور پخت شامل نخود، ذرت، تخمه آفتابگردان، دانه شاهدانه، دانه گلرنگ و ارزن است.

چگونه به کبوترهای مسابقه ای خود غذا بدهید در مورد مقدار، قاعده کلی این است که به پرندگان خود روزانه 25 تا 30 گرم دانه و دانه به ازای هر پرنده تغذیه کنید. با این حال، مقدار دقیق غذایی که به مسابقه‌کنندگان خود می‌دهید به عوامل مختلفی مانند اندازه، سطح فعالیت و نیازهای غذایی خاص پرنده بستگی دارد. همچنین نباید به کبوترهای مسابقه ای خود فقط از دانه ها و غلات تغذیه کنید. در عوض، باید از یک رژیم غذایی متنوع برای تغذیه مناسب اطمینان حاصل کنید. کبوترها به منابع اضافی پروتئین، مواد معدنی و ویتامین ها نیاز دارند که آنها را از غذاهای دیگر مانند میوه های تازه، سبزیجات، مکمل ها و غیره به دست می آورند. ترکیب خوراک کبوتر مسابقه ای برای مسابقات مسافت طولانی برای مسابقات مسافت طولانی، می‌خواهید به کبوترهای مسابقه‌ای خود ترکیبی از خوراک بدهید که به حفظ انرژی و استقامت آنها در طول مسابقه کمک می‌کند.

در اینجا ترکیبی از دانه‌ها و غلات با کیفیت وجود دارد که باید برای پرندگان خود در نظر بگیرید: ذرت کامل (50 تا 60 درصد): ذرت سرشار از کربوهیدرات است، ذرت منبع خوبی از انرژی است و باید بخش عمده ای از مخلوط را تشکیل دهد. نخود فرنگی (10% تا 15%): نخود فرنگی سرشار از پروتئین است و به اطمینان از قدرت عضلانی در طول پرواز کمک می کند. گندم / جو (10? تا 15?): آنها حاوی محتوای کربوهیدرات بالایی برای انرژی پایدار در طول مسابقه هستند. دانه گلرنگ (5 تا 10 درصد): سرشار از چربی است و به تامین انرژی اضافی مورد نیاز برای استقامت در مسابقه کمک می کند. علاوه بر دانه‌های گلرنگ، می‌توانید دانه‌های آفتابگردان (2 تا 3 درصد) و بذر کتان (1 تا 2 درصد) را به عنوان مکمل‌های چربی اضافه کنید. غذا دادن به کبوترهای مسابقه ای برای مسابقات مسافت کوتاه برای مسابقات مسافت کوتاه، بهترین غذا برای غذا دادن به کبوترهای مسابقه ای مخلوطی از دانه ها و غلات پر انرژی است که در مثال زیر ذکر شده است: ذرت (60%): باید قسمت اعظم مخلوط را تشکیل دهد زیرا منبع اصلی انرژی برای پرندگان شماست. گندم/جو (10%) دانه گلرنگ (10%) نخود افرا (10%) تخمه آفتابگردان (5%) بذر کتان (3%) علاوه بر این، برای اطمینان از یک رژیم غذایی متعادل، باید مکمل های پروتئینی و مکمل های معدنی و ویتامین را در نظر بگیرید. نتیجه راز افزایش سطح انرژی کبوتر و افزایش عملکرد آن، تغذیه آن با غذاهای پر کربوهیدرات برای کبوترهای مسابقه است. اینها شامل غلات و دانه هایی با انرژی بالا مانند ذرت، نخود، جو، دانه شاهدانه، دانه گلرنگ و بادام زمینی است. به کبوتر مسابقه‌ای خود ترکیبی با کیفیت بالا حاوی انواع این دانه‌ها، غلات و حبوبات بدهید تا مطمئن شوید که چربی‌ها و کربوهیدرات‌های ضروری برای انرژی را دریافت می‌کنند. به یاد داشته باشید، یک رژیم غذایی متعادل کلید تضمین سلامت کلی و عملکرد بالای کبوترهای مسابقه ای شما است. در صورت امکان، با دامپزشک خود یا یک کبوترباز باتجربه مشورت کنید تا مطمئن شوید که تغذیه مناسبی برای پرندگان خود برای حفظ سلامت آنها و افزایش شانس آنها برای برنده شدن در مسابقه مسابقه فراهم می کنید.

بیماری های رایج کبوتر معمولاً توسط ویروس، باکتری، قارچ، انگل یا عوامل محیطی ایجاد می شود. به عنوان صاحبان کبوتر، دانستن بیماری های رایج و درمان آنها بسیار مهم است. تا بتوانیم به موقع به پرنده خود رسیدگی کنیم. شایع ترین بیماری های کبوتر با علائم مختلفی مشخص می شود - از پرواز ضعیف و ناهماهنگ گرفته تا بیماری های تنفسی و حتی مرگ. متاسفانه کبوترها می توانند این بیماری ها را از پرنده ای به پرنده دیگر یا از انسان به پرنده منتقل کنند. شانکر کبوتر تریکومونیازیس که به نام شانکر یا بیماری شانکر نیز شناخته می شود. این یک عفونت دستگاه گوارش است که توسط تک یاخته Trichomonas gallinae ایجاد می شود. علائم عبارتند از اسهال، رگورژیتاسیون و کاهش تولید تخم. شانکر در کبوترها به صورت پوسچول یا پوسته سفید متمایل به زرد در گلو دیده می شود. این در نهایت بزرگ می شود و دهانه نای را می بندد و باعث خفگی می شود. به طور مشابه علائم رایج این بیماری از دست دادن اشتها، حرکات بلع، مصرف بیشتر آب و پرهای ژولیده است. شانکر در کبوتر درمان شانکر کبوتر شامل ترکیبی از داروها برای از بین بردن انگل ها و همچنین اقدامات تسکین دهنده مانند تغذیه تکمیلی است. علاوه بر این، رایج ترین روش برای درمان شانکر در کبوتر، استفاده از دوز انهپتین یا امتریل در پرندگان مبتلا است. دوز رونیدازول همچنین برای درمان شانکر در کبوتر بسیار مناسب است. پودر Tricho Plus شرکت Oropharma نتایجی جادویی در درمان این بیماری دارد. چشمان آبکی در کبوتر – سرماخوردگی کبوتر انواع «سرماخوردگی» در کبوتر وجود دارد که باعث آبریزش چشم یا پف دور چشم می شود. علاقه مندان ممکن است صداهای غرغر خروشان را از گلو مشاهده کنند. در سرماخوردگی پرندگان معمولاً عادی به نظر می رسند و به خوردن و نوشیدن ادامه می دهند. وقتی کبوتر در دست گرفته می شود گرمتر از حد معمول به نظر می رسد. نشانه اورنیتوز تنفسی و احتمالی است. این معمولاً در صورتی اتفاق می‌افتد که انبار شما گرد و غبار، مرطوب یا بیش از حد شلوغ باشد. علاوه بر این، آنتی بیوتیک در خوراک یا آب یا تزریق مستقیم بهترین توصیه برای این درمان است. قطره های چشمی زیادی وجود دارد که می توانید برای درمان پرنده، همراه با درمان آنتی بیوتیک داکسی سایکلین استفاده کنید. همیشه کل انبار را درمان کنید، 3 روز برای پرندگان غیر آلوده و 5 روز برای پرندگان آلوده. آبله کبوتر - بیماری های رایج کبوتر آبله کبوتر، شایع ترین بیماری در کبوترهای مسابقه ای است. این ویروس باعث ضایعات پوستی، عفونت های دستگاه تنفسی و اغلب ضعیف شدن پرنده می شود. این بیماری باعث ایجاد زخم های سخت و پوسته ای رنگ روشن می شود که در اطراف دهان یا چشم ظاهر می شوند. در برخی موارد، آنها در نزدیکی منقار رشد می‌کنند، یا چشم‌هایی که بینایی پرنده را تحت تأثیر قرار می‌دهند و باعث می‌شوند پرنده در نوشیدن یا خوردن مشکل ایجاد کند. علاوه بر این، واکسیناسیون برای این بیماری یک وسیله موثر برای پیشگیری از آن است. واکسیناسیون می تواند باعث مرگ و میر کمی در افراد آلوده شود، اما در پرندگان سالم از این بیماری جلوگیری می کند. مصرف کنندگان به همان اندازه مهم، شایع ترین عامل انتقال این بیماری هستند. از آنجایی که هر پرنده چندین بار در روز آب می‌نوشد، یک چشمه آب کثیف که با ارگانیسم‌های بیماری‌زا آلوده شده است می‌تواند به سرعت کل گله شما را تحت تأثیر قرار دهد. به یاد داشته باشید که همه نوشیدنی ها را هر روز تمیز کنید. شست‌وشو با آهک به شما کمک می‌کند تا از باکتری‌ها پاک شوید. در عفونت آبله کبوتر چه باید کرد؟ همیشه پرنده های بیمار را در انبار جدا کرده و جدا کنید. مراقبت ویژه ای از پرندگان بیمار خود ارائه دهید. پرندگان جدیدی را که در انبار آورده شده اند جدا کنید. پرندگان آلوده مرده را دفن کنید.

نمی توان به یک پرنده نگاه کرد و بدون شک گفت که آیا این یک نمونه عالی است یا نه. اطلاعات زیر به‌عنوان راهنمای خوبی برای چگونگی تشخیص علائم کبوتر با بهترین کیفیت طراحی شده است. برخی از علاقه مندان می توانند پرنده را در آغوش بگیرند و به طور غریزی با توجه به وزن، استخوان سینه و استحکام بدنش احساس کنند که آیا این یک برنده مسابقات است یا خیر، اما برای آن دسته از ما به منظور درک، یک راهنمای کلی تقریبی ارائه خواهم کرد. من نمی گویم پرندگانی که همه این مشخصات دارند برنده خواهند شد، و نه پرندگانی که همه آن علامتها را ندارند هرگز برنده نخواهند شد. من می گویم از نظر تجربه این پرندگان بیشترین شانس موفقیت را دارند. شکل سر کبوتر باید به خوبی گرد (اما گاهی اوقات کمی صاف در بالای آن) و به خوبی توسعه یافته و بزرگ، حتی کمی پیازی، بین چشم ها باشد. سرهای بیش از حد کوچک باعث ایجاد پرنده ای می شود که به اندازه همسالان سر بزرگتر خود باهوش نیست. منقار کبوتر با کیفیت ظاهری محکم و قوی و محکم در سر کاشته شده است. اندازه باید متناسب با بقیه بدن باشد. فک پایین باید بزرگتر از فک بالا باشد. ساختار بدن علامت کبوتر با کیفیت ساختار بدن کبوتر باید بدنه ای محکم داشته باشد و گوشت آن سخت باشد و در لمس نرم نباشد. پشت باید پهن با شانه های قوی باشد در حالی که قفسه سینه باید دارای فضای کافی برای ریه های بزرگ و توسعه یافته باشد. کیفیت استخوان سینه کبوتر بدیهی است که ماهیچه های بال به استخوان سینه متصل هستند، بنابراین اگر به خوبی شکل نگیرد، پرنده به خوبی پرواز نمی کند. بنابراین، استخوان سینه باید قوی و ضخیم باشد تا این ماهیچه ها را محکم کند. شکل استخوان سینه اگر یک کبوتر دارای استخوان سینه قوسی باشد، هرگز مسابقه‌دهنده خوبی نخواهد بود و مطمئناً باید از آن پرهیز کرد، اما در مورد پرنده‌ها، شکل قوسی یا شکل قایق (از پایین) بهترین است. شکل بال کبوتر انعطاف پذیر در هنگام کشش؛ نه خیلی راحت و شل و نه خیلی سخت برای باز کردن. به دلیل پرهای کوچکی که بال ها را می پوشانند، پرهای اولیه مقاومت زیادی دارند. هرچه این پرها بزرگتر و قوی تر باشند، بال ها بهتر هستند. نوک بال ها باید خیلی نزدیک به انتهای دم باشد، اما بال ها لزوماً نباید کفه را کاملاً بپوشانند. در چشمان کبوتر پنج عنصر چشم نیز به عنوان "پنج دایره" شناخته می شوند و شامل مردمک، دایره همبستگی، دایره سازگاری، عنبیه و حلقه سلامت هستند. چشم کبوترها باید روشن باشد، مردمک باید سیاه و در مرکز چشم باشد. پر و بال و رنگ مهم است که در بیشتر مواقع خالهای پرشی خود نمایی میکند پرها باید انعطاف پذیر باشند در حالی که پرها ابریشمی و صاف هستند. پرهای خوب روی گردن و گلوی پرنده درخشان است. سطح بال باید مانند یک سطح مسطح مرمری و سخت باشد. دم کبوتر باریک و نه زیاد بلند. در حالت استراحت باید عرض یک پر داشته باشد. مانند تمام نکات قبلی، این قطعی نیست، دم پهن تر لزوماً یک نقطه ضعف نیست. مهم است بدانید که کبوترها از دم خود برای تعادل، چرخش و کنترل حرکت خود در هوا استفاده می کنند. پای کبوتر ظاهری تمیز، محکم و چابک. اگر پرنده شما بیمار است، تقریباً همیشه می توانید ابتدا آن را در پاها ببینید. پرندگان سالم همیشه پاهای خود را تمیز نگه می دارند در حالی که پرندگان بیمار می توانند پاهای خود را کثیف کنند.